سومين نوع سيستم حقوقي - كه در برخي كشورها بدون تفكيك كليسا و دولت پذيرفته شده است - قوانين مذهبي ، بر اساس كتاب مقدس است. سيستم خاصي كه يك كشور بر آن حكومت مي كند اغلب با سابقه ، ارتباط با ساير كشورها يا پايبندي به استانداردهاي بين المللي تعيين مي شود. منابعي كه حوزه هاي قضايي از نظر اعتبار لازم الاجرا هستند ، ويژگي هاي تعيين كننده هر نظام حقوقي هستند. با اين حال ، طبقه بندي بيشتر به دليل شكل و ماده است زيرا قوانين مشابه غالباً حاكم است.
قانون مدنيمقاله اصلي: حقوق مدني (نظام حقوقي)
امپراتور ژوستينيان (527-565) از امپراتوري بيزانس كه دستور تدوين Corpus Juris Civilis را صادر كرد.
صفحه اول نسخه 1804 كد ناپلئون.حقوق مدني سيستم حقوقي است كه امروزه در اكثر كشورهاي جهان مورد استفاده قرار مي گيرد. در حقوق مدني منابعي كه به عنوان معتبر شناخته مي شوند ، در درجه اول ، قوانين - به ويژه تدوين قوانين اساسي يا قوانين تصويب شده توسط دولت - و عرف است. [83] تاريخ تدوين به هزاره ها برمي گردد ، يكي از نمونه هاي اوليه آن كد باملي حمورابي است. نظام هاي حقوق مدني مدرن اساساً از كدهاي حقوقي صادر شده توسط امپراتور بيزانس ، يوستينيان اول در قرن ششم ، كه توسط ايتاليا در قرن يازدهم دوباره كشف شد ، برخوردار است. [84] حقوق روم در روزهاي جمهوري و امپراتوري روم به شدت رويه اي بود و فاقد يك كلاس حقوقي حرفه اي بود. [85] در عوض يك قاضي غير رسمي ، iudex ، براي قضاوت انتخاب شد. تصميمات به هيچ وجه سيستماتيك منتشر نمي شد ، بنابراين هر گونه رويه قضايي كه توسعه مي يافت ، پنهان و تقريباً به رسميت شناخته نمي شد. [86] هر پرونده بايد از قوانين جديد دولت تصميم گيري مي شد ، كه نشان دهنده بي اهميتي (نظري) تصميمات قضات براي پرونده هاي آينده در سيستم هاي حقوق مدني امروز است. از سال 529 تا 534 بعد از ميلاد ، امپراتور بيزانس ، يوستينيان اول ، قوانين روم را تا آن زمان تدوين و تحكيم كرد ، به طوري كه آنچه باقي مانده يك بيستم حجم متن هاي حقوقي قبلي بود.
چهارشنبه ۱۰ شهریور ۰۰ ۰۰:۰۵ ۴ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است